het lectoraat Institute of Network Cultures
De methode heet Speculative Design. Zoals de naam als zegt, gaat deze methode over speculeren over een bepaald onderwerp. Je ontwerpt als het ware ideeën, en niet producten.
Deze MVO week is gegeven door de onderzoeker van het lecotoraat. Ze werkt bij het Institute of Network Cultures. Dit lectoraat doet onderzoek naar nieuwe technologieën en kijkt wat het effect hiervan is op de maatschappij. Hierbinnen werkt ze aan het project: MoneyLab.
“What is a technology, something that is build, to reach a goal”
“Looking at new technologies and finding out what effect they have on society”
Deze methode zit in de onderzoeksfase, het is voor de oriëntatiefase om discussies te krijgen over het onderwerp. Het is namelijk een erg exploratieve methode, je kan deze methode toepassen om inzichten te krijgen van verschillende mensen en groepen over een bepaalde situatie. Om deze methode te gebruiken is het wel handig als onderzoeker om al enige voorkennis van je onderzoek te hebben zodat je al vraagstukken kan bedenken en vragen van participanten kan beantwoorden.
Voorbereiden
Tijdens de voorbereiding moeten er meerdere materialen worden gebruikt om alternatieve ideeën visualiseerbaar en tastbaar te maken. De duur van de voorbereiding ligt aan de hoeveelheid groepen participanten die mee doen aan dit deel van het onderzoek. De materialen moeten worden meegenomen door de onderzoek zelf. Dit kan bestaan uit legostenen touw klei etc.
Leren
In het begin wordt er theorie verteld. Deze theorie ging deels over de theorie van de methode en deels over de situatie. Bij het leren van de methode wordt er verteld op welke momenten deze methode gebruikt kan worden en op welke manieren. Deze theorie duurt ongeveer een paar uur. Hierdoor hebben de participanten de kennis die ze nodig hebben om te zorgen dat deze fase goed verloopt.
Uitvoeren
Deze methode wordt in de beginfase van een onderzoek toegepast. Zoals eerder vermeldt, wordt er tijdens deze methode gebruik gemaakt van het denken over alternatieve scenario’s en situaties. Als je tijdens je onderzoek rekening wilt houden met elke situatie dan kan deze methode dagen duren. Deze methode kan gebruikt worden door meerdere groepen participanten die andere inzichten hebben. Door meerdere groepen te gebruiken kunnen er meer inzichten ontstaan, maar duurt de methode wel langer.
Verwerken
Na het uitvoeren moeten we de discussies en uitkomsten daarvan documenteren in een gezamenlijk boek. Het documenteren kan een paar dagen duren, maar ook een paar uur. De duur van het verwerken ligt aan de moeite die erin gestoken wordt. Daarnaast moeten de participanten zelf ook een soort dagboek bijhouden van hun personage om duidelijk te kunnen zien hoe het hun beïnvloed.
Voor de methode heb je de volgende materialen nodig:
Deze methode heeft geen strikt aantal participanten. We raden een groep van 4 – 7 participanten aan, omdat je een gesprek/discussie met elkaar moet houden. Met meer mensen kunnen er verschillende gesprekken ontstaan, dit wil je centraal houden. Als je een onderzoek hebt waar verschillende scenario’s omschreven zijn is het mogelijk om meerdere groepen te maken. Vervolgens kan je elke groep een bepaalde situatie of scenario geven.
Voor deze methode is één onderzoeker voldoende. Deze moet van te voren het idee en het doel van deze methode uitleggen aan de participanten, zodat ze weten wat er van hen verwacht word.
Deze methode is over het algemeen erg lastig. Dat is deels afkomstig door de verschillende participanten en verschillende meningen. Iedere participant had een eigen personage tijdens deze methode en ieder hield rekening met zijn personage en wat minder met de andere. Daarnaast was deze methode op veel manieren op te vatten waardoor er snel verschillende gedachtes ontstonden tussen de participanten.
Speculative Design is een methode dat gebruikt kan worden om na te denken over situaties en alternatieve scenario’s. In deze methode staat de vraag “what if?” centraal. Door te speculeren over verschillende situaties, kan je interessante inzichten krijgen. Het laat je dieper en doordachter denken over de situatie. Dit komt doordat deze methode erg functioneel is. Je ontwerpt een bepaald idee, terwijl je nog niet met de opmaak bezig bent.
De data die je met deze methode verzamelt is met name kwalitatieve data. In deze methode discussieer je over een situatie, hierdoor krijg je meningen en uitspraken van de participanten. De groep verzamelt data door zich eerst in verschillende groepjes op te delen, deze krijgen ieder een aparte samenlevingsvorm toegedeeld. In deze samenlevingsvorm gaat men discussiëren over welk karakter / persona men aanneemt en deze gaat men verdedigen tijdens het rollenspel van de workshop. Na het indelen van de karakters maakt iedereen een persona die voor die doelgroep centraal staat, hierin beschrijf je de persoon. Ieder gaat voor zichzelf een reisverslag maken en werkt mee aan de manifesto. Door het reisverslag te maken verdiept men zich in de persona en verdedigt daarmee de ongeschreven / geschreven regels in de maatschappij.
Deze methode heeft geen strikte regels of doel. Dit is helemaal afhankelijk van je onderwerp. Wel is er een basis dat je altijd kan gebruiken voor je onderzoek. De methode valt te verdelen in drie delen, namelijk: introductie, speculative thinking en resultaten.
Wanneer je participanten verzamelt hebt, is het van belang dat je een uitleg geeft over het doel en onderwerp van het onderzoek. Verder geef je een uitleg over wat er van de participanten verwacht wordt, zodat ze precies weten wat ze daarna moeten doen. Om dit makkelijk te maken voor de participanten is het verstandig om bepaalde vraagstukken op te schrijven wat de participanten prikkelt om verder te denken.
Voorbeeld: Bij het onderwerp: “autoritaire samenleving” kan je vragen stellen als: wie heeft de macht? Hoe wordt dat besloten? Etc.
TIP: Het is verstandig om bij de introductie te vertellen dat niks fout is, ga vooral met elkaar het gesprek aan en betrek iedereen er bij. Vraag of iedereen het begrijpt, beantwoord anders nog de vragen zodat het deel speculative thinking soepel verloopt.
Als de groep verdeeld is, dan kan het speculative thinking beginnen. Het doel van dit deel is dat de participanten gaan nadenken over je onderwerp en zelf met ideeën komen. Zet de groep bij een tafel met “Conversation starters”, zoals de naam al zegt zijn deze bedoeld om een gesprek te beginnen. Maar deze kunnen ook gebruikt worden om je idee visualiseerbaar te maken , zodat anderen aan de tafel je kunnen begrijpen. Het is van belang dat de participanten een “Ja, en” instelling hebben in plaats van een “Ja, maar” instelling.
Verder moeten de groepen hun idee visueel maken, zodat het later aan andere groepen gepresenteerd en uitgelegd kan worden.
TIP: Als je merkt dat de groepen niet verder komen, stel ze een aantal vragen waar ze over na kunnen denken of laat de groepen aan elkaar kort presenteren wat ze tot nu toe hebben. Dit kan zorgen voor een frisse blik bij de teams.
Als de groep klaar is met het Speculative Thinking, dan kunnen de groepen presenteren wat ze bedacht hebben aan elkaar. Tijdens deze presentatie is het handig om voor elke groep nog ruimte te geven voor vragen. Als onderzoeker kan je vragen stellen die betrekking hebben op je onderzoek. Verder is het verstandig om deze resultaten op een manier te noteren in tekst of in video zodat je deze later kan terugkijken. De participanten kunnen zelf tijdens het verwerken van het reisverslag deze foto’s terug kijken of een samenvatting van de gesprekken uitschrijven.
Na de presentaties en vragen kan je iedereen bedanken, vragen hoe ze het ervaren hebben en of ze nog tips hebben. Dit is van belang zodat je deze tips kan verwerken als je de methode nog een keer wil uitvoeren.
Studenten van de minor 2018/2019
