Deze post is geschreven in het kader van het onderzoeksproject; afval scheiden.
Lectoraat Maarten Mulder van Circulair, Ontwerpen en Ondernemen, Urban Technology.
De methode “Remote Knowledge Game” is een nieuwe manier om te achterhalen hoeveel kennis deelnemers, tot heden, hebben over uw onderwerp of onderzoeksproject. Door een co-creatie met de deelnemers op de applicatie Miro.com gaan zij stellingen beantwoorden en afval sorteren d.m.v. stickers. Deze methode is bedacht om zelfs in tijden van een pandemie, veldonderzoek te kunnen uitvoeren met representatieve deelnemers op afstand.
De eerste versie van de methode “Remote Knowledge Game” is gericht op het categoriseren van afval stickers in de juiste scheidingscontainer. Voor deze methode heb je stickers van afval soorten, visuele scheidingscontainers en een Miro-board nodig. Deze versie van de methode is speels, bewegelijk en valt onder gamification. De deelnemers komen namelijk in aanmerking met spelprincipes en speeltechnieken in een niet-spelcontext over afval scheiden. Geef de deelnemers een duidelijke richting en laat hun zelf hier een interpretatie aan toevoegen. In de online applicatie Miro.com is het mogelijk voor de deelnemers om de stickers zelf te slepen in de scheidingscontainers naar keuze en hierover een uitleg te geven via een video call. Deze versie van de “Remote Knowledge Game” vereist veel tijd, maar ook energie van de onderzoekers door het maken en/of vinden van de juiste stickers en illustraties.
De tweede versie van de methode “Remote Knowledge Game” kan ingezet worden als er sprake is van een tijdsnood. Het illustreren van de stickers en/of gepaste afbeeldingen zoeken, bij de eerste versie van de “Remote Knowledge Game”, vereist veel tijd en energie van de onderzoekers. Bovendien zijn stellingen een goede manier om deelnemers hun standpunten en gedachtes te achterhalen. Deze methode kan uitgevoerd worden op de applicatie Miro.com. De onderzoekers, in dit geval wij, formuleren daar de stellingen en maken de categorieën klaar. Er zijn drie categorieën nodig waarin de deelnemers de stellingen kunnen plaatsen. Deze categorieën zijn; eens, oneens en neutraal. Als een deelnemer de stellingen heeft gelezen, dan kan hij of zij aan de slag met het verplaatsen van de stellingen in de door hem of haar gekozen categorie. Het is de bedoeling dat de onderzoekers gedurende “Remote Knowledge Game” doorvragen om de gedachten en motieven achter een verplaatsing te achterhalen. Deze tactiek zorgt ervoor dat de methode veel interessante en veelbelovende bevindingen oplevert.
Het is noodzakelijk dat eerst het probleem gekaderd wordt en onderzoeksvragen zijn opgesteld. De onderzoeksvraag dient als uitgangspunt voor de methode; wat wil je onderzoeken met de methode?. De onderzoeksvraag voor het onderzoeksproject over afval scheiden was in dit geval “hoe kunnen wij het automatisch afvalscheidingsgedrag van huishoudens onderzoeken?”.
Om te bepalen welke versie van de “Remote Knowledge Game” het beste bij de onderzoeksvraag past, is het van belang om afwegingen te maken. Denk bijvoorbeeld na over welke tijdsbestedingen er mogelijk zijn en of er illustratie voor de stickers beschikbaar zijn. Mocht er een beperkte korte tijd beschikbaar zijn dan raden wij aan om met uw onderzoeksteam de stellingen variant van de methode uit te voeren. Als er voldoende tijd is en er illustraties beschikbaar zijn of snel geproduceerd kunnen worden is het verstandig om beide varianten van de methode met de deelnemers uit te voeren.
Bij het uitvoeren van beide methodes zullen er meer inzichten verzameld worden. Het is echter wel van belang dat ervoor gezorgd wordt dat de vragen of opdrachten niet dubbel op zijn voor de deelnemers. Door gebruik te maken van een aanmeldingsformulier kunnen deelnemers geworven worden. In het geval van het onderzoeksproject kunnen er twee groepen gemaakt worden; deelnemers die wel afval scheiden en deelnemers die niet aan afval scheiden doen. Door twee groepen te maken kan er onderzocht worden wat het verschil in kennis is, over afval scheiden, tussen beide groepen. Probeer de deelnemers niet te beïnvloeden door prijs te geven waar je onderzoek naar doet, hierdoor zul je betrouwbare resultaten uit de methode verkrijgen.
Na het werven van de deelnemers kun je aan de slag met het uitvoeren van de methode gedurende meerdere Miro-sessies met verschillende deelnemers. Zorg dat je maar liefst 5-10 deelnemers hebt, om beide versies van de methode voldoende uit te kunnen voeren. De deelnemers hebben een Miro account nodig om mee te doen aan het onderzoek, bied hiervoor instructies aan om het proces zo soepel mogelijk te laten verlopen.
Als alles klaar staat op het Miro-board en de deelnemer kan deelnemen aan de sessie, dan begint het onderzoek. Als eerste stap moet de onderzoeker een inleiding geven over het onderzoek en wat er van de deelnemer zoal verwacht wordt. Vervolgens kan de deelnemer aan de slag gaan met het sorteren van de stickers en/of stellingen door deze te slepen in de juiste categorieën. Gedurende de sessie is een onderzoeker de leidinggevende en deze achterhaald de motieven van de deelnemers door vragen te stellen. Zorg dat je als onderzoeker de deelnemers niet beïnvloed met het sturen van hun gedrag. Naast de leidinggevende heb je ook een onderzoeker die de notulist is, deze houdt zich bezig met het maken van aantekeningen. Zorg dat de deelnemer voornamelijk aan het woord is en zich op zijn gemak voelt om de methode uit te voeren.
Aan het eind van de Miro-sessies is het belangrijk om de deelnemers te bedanken voor hun tijd, inzet en hulp. Het is belangrijk om gedurende de sessies foto’s te maken, als de deelnemers hier uiteraard toestemming voor geven, en aantekeningen bij te houden. Door dit te doen documenteer je, als onderzoeker, belangrijke inzichten en kun je dit later terug vinden.
De methoden zijn zo ingericht dat de deelnemers vrij zijn in het uitvoeren van de opdrachten tijdens de Miro-sessies, hiermee worden verschillende en/of overeenkomende bevindingen verkregen. Zodra de onderzoekssessies erop zitten is het van belang dat je de resultaten met je onderzoeksteam bespreekt en documenteert in een onderzoeksverslag. Het documenteren van de resultaten kan op verschillende manieren gedaan worden. Bijvoorbeeld door de bevindingen in een “Affinity Map” te plaatsen en/of door de bevindingen in een lijst te documenteren met daarbij de urgentie aan te geven. Het doel van de methodes is om nieuwe bevindingen te vergaren en hiermee dichter bij een oplossing te komen. Mochten er niet tot nauwelijks nieuwe bevindingen uit de onderzoeken zijn gekomen dan is er iets fout gegaan. Probeer met je team erachter te komen waar de fout zit en de methode opnieuw toe te passen.
De methode kan toegepast worden in de ontdekkingsfase om meer kennis te vergaren over de doelgroep en hun kennis over het onderwerp.
Het bedenken en maken van het spel voor de methode zal het meeste tijd in beslag nemen. Stel vooraf vast wat je wil achterhalen van de uitgekozen doelgroep en hun kennis over het onderwerp. Je begint bij het opzetten van een Miro-board met daarop de geschikte stickers en/of stellingen. Maar ook de daarbij horende categorieën. Dit gaat gelijk op met het werven van de deelnemers en valt onder de voorbereiding stappen. De Miro-sessies zelf zullen ongeveer een uur duren per deelnemer, het is aan te raden om de methode met 5-10 deelnemers uit te voeren. Na het uitvoeren van alle sessies komt er nog een analyse fase waarin alle data samenkomt.
Charlotte Uding, Demi Gooyer en Rodi Cornelisse
