Research Through Design (RTD) congres, Katharina Vones en Ian Lambert.
Wat naar voren kwam was dat met het verzamelen van bestaande producten (dit geval afval of afgedankte objecten) een nieuw sustainable product/dienst/service bedacht/gecreëerd ging worden. Het doel is dus het herpositioneren van dingen in de maatschappij. Dit vooral door het samenwerken met mensen uit verschillende disciplines zodat je vanuit verschillende hoeken input kunt krijgen.
Op het eiland genaamd Harris aan de westkust gelegen van Schotland. Leefden lokalen vroeger van de aangespoelde materialen zoals hout, waar zij huizen etc. konden opbouwen. Hier worden tegenwoordig veelal materialen gevonden die gemaakt zijn van plastic na de industrialisatie. Plastic speelt hier in de grootste rol tegenwoordig. Er spoelt van alles aan, maar het kan niet afgebroken worden door de natuur, er zwerft veel afval op de stranden en in het water. Wat schadelijk is voor de dieren en natuur. De twee onderzoekers (die de workshop hebben opgezet) willen het probleem aanpakken door middel van 3D printen en hoe zij van het (zwerf) plastic functionele producten kunnen maken. De 3D printers printen met het plastic wat afkomstig is uit de oceaan. Dit proces is niet een gemakkelijke klus, omdat er vele soorten plastic zijn die niet allemaal hiervoor geschikt zijn. Niet alleen het soort plastic maar de staat waarin het verkeert is belangrijk. Doordat het vaak lang in de zee heeft gezworven heeft het veel weersomstandigheden mee gemaakt zon, zout, alg, modder. Dit is niet ten goede voor het plastic. De onderzoekers zoeken uit wat het juiste plastic is en of zij zoveel mogelijk er van kunnen gebruiken. Wanneer zij het plastic hebben verzameld van de stranden, nemen ze dit mee naar hun lab om het te onderzoeken. Wat voor materiaal het is, maar ook de oorsprong. Dit geeft namelijk een verhaal mee aan het materiaal.
Deze methode is te gebruiken in de gehele lengte van de double diamond. Ontdekken met welk onderwerp je wil werken en wat dit inhoudt, dit is ook een stuk definiëren. Het definiëren van je ontwerp en het ontwikkelen hiervan. Het gebruik houdt in dat je je ontwerp kan gebruiken om verder onderzoek te doen naar jou onderwerp.
De duur van de methode ligt aan het gekozen onderwerp, hoe diep er in gegaan wordt op het onderzoeken van de materialen en de manier van produceren van het nieuwe object. De duur kan variëren van één dag tot meer dan 4 weken.
Het is mogelijk om de methode alleen uit te voeren, wanneer je niet tot beschikking bent van andere personen. Het meest ideale is dat er drie andere personen bij zijn voor de brainstormsessie, zodat je ideeën uit verschillende hoeken kan verkrijgen. Wanneer je werkt met apparaten die nieuw voor je zijn is het inschakelen van een deskundige een optie.
Met deze methode kun je kwalitatieve gegevens verzamelen. Door deze methode te gebruiken, verzamel je inzichten die je verder kunt gebruiken in het proces van jou onderzoek.
+ Er kunnen veel verschillende inzichten worden gegenereerd, waardoor je meerdere kanten op kan.
+ Door samen te werken kom je op ideeën waar je zelf misschien alleen nooit op was gekomen.
+ Je bent relatief vrij om deze methode toe te passen op jou onderwerp. Met wat creativiteit, kan je deze methode goed gebruiken.
+ Het om kunnen leren gaan met nieuwe manieren van produceren.
– Het zoeken van geschikte personen die jou kunnen helpen bij het brainstormen.
– Het bedenken op welke manier je de uit elkaar gehaalde materialen op een nuttige manier weer in elkaar zet.
– Methode kan vrij veel tijd in beslag nemen.
Wat naar voren kwam was dat met het verzamelen van bestaande producten (dit geval afval of afgedankte objecten) een nieuw sustainable product/dienst/service bedacht/gecreëerd ging worden. Het doel is dus het herpositioneren van dingen in de maatschappij. Dit vooral door het samenwerken met mensen uit verschillende disciplines, zodat je vanuit verschillende hoeken input kunt vergaren. Deze methode is te gebruiken in volle lengte van het onderzoek en heeft geen bepaalde strekking in uren. De data die binnen deze methode verzameld kunnen worden zijn zowel kwantitatief als kwalitatief. Er kan namelijk gekeken worden naar percentages zoals de hoeveelheden plastic dat aanspoelt en waar dat vandaan komt (verschillende sectoren), maar ook wat zijn de redenen dat er zoveel plastic rondzwerft in de oceanen, waarom is het mogelijk en wat heeft het voor gevolgen voor de omgeving.
Het is mogelijk om deze methode toepasbaar te maken op jou project. Kijk eerst naar welk probleem jij opgelost wil hebben. Door het opstellen van een probleemstelling, kan er verder gewerkt worden naar het doel dat jij voor ogen hebt. Nadat er een probleemstelling is gevormd, ga je opzoek naar verschillende materialen (afval/plastic/afgedankte objecten/gedateerd ontwerpen etc.) die van toepassing zijn voor jou onderwerp. Wanneer je de juiste materialen hebt gevonden ga je deze helemaal uit elkaar halen tot het allemaal aparte/losse stukken van elkaar zijn.
Voorbeelden van deconstructing.
Object: delen uit elkaar halen.
Afval: verpulveren. (in de workshop was het plastic dat in kleine stukjes gehakt werd).
Gedateerd ontwerp: app componenten op een rij los van elkaar zetten.
Je bekijkt als het ware wat je aan materialen hebt en onderzoekt wat voor betekenis hier nu achterzit. Waarom is dit nodig (in het oude ontwerp) en hoe zou je dit op een verantwoorde manier op een nieuwe wijze weer op de markt kunnen zetten. Moet alles in één ontwerp terug of zie jij het meer voor je dat de materialen terug komen als meerdere objecten? Onderzoek dit in groepjes (tweetallen of meer), zodat je op verschillende inzichten komt. Leg de materialen voor je neer en map (post-its) gezamelijk jullie inzichten.
Wanneer je de inzichten hebt gemapt, ga je allen (afzonderlijk) bedenken wat je met de materialen kan maken. Hoe kan je deze materialen hergebruiken zodat het niet weg gegooid hoeft te worden. Wanneer je meerdere ideeen hebt uit geschreven of getekend ga je samen met je partners uit het vorige gedeelte bespreken wat voor ideeën je hebt bedacht. Ga hierbij discusieren en maak je standpunten duidelijk, doe dit een half uur tot een uur en kom tot een gezamelijk idee (in de workshop was dit een ring. De gedachte achter dit idee was, een ring wordt als iets waardovols gezien de materialen waarmee wij werkten niet. Door deze twee betekenissen samen te voegen kom je tot een gelaagd idee).
Dit idee moet uiteindelijk ontworpen worden. Waarbij je nagaat welke opties je hebt om het idee uit te kunnen werken. In het geval van de workshop was dit het 3D printen van de ring met het plastic dat is gevonden aan de kust van Harris. Kies voor een optie (idee/productie methode) waarbij misschien één van je teamgenoten al ervaring in heeft. Hierbij ga je de co-creation weer aan en deel je kennis met elkaar, om tot een mooi resultaat te komen.
Co-Creation
Met co-creatie kom je bij elkaar en besteed je veel aandacht aan het voeren van een discussie over een bepaald onderwerp, zoals in ons geval de hoeveelheid afval die aanspoelt op stranden en wat hier mee gedaan kan worden. Uiteindelijk kunnen er producten worden gemaakt, zoals een prototype, om het gesprek met de wereld aan te gaan over dit onderwerp. Maar ook als onderzoek hoe we dit probleem eventueel zouden kunnen oplossen.
Studenten van de minor 2018/2019
