Marije de Haas, Onderzoeker en opleidingsmanager van de Master Digital Design (MDD) en betrokken bij het lectoraat Creative Media for Social Change.
De methode Future Archeology is een speculatieve onderzoeksmethode en time capsule is een specifieke uitingsvorm van Future Archeology. Met een zorgvuldig samengestelde time capsule onderzoek je hoe mensen denken over een onderwerp door dat onderwerp in de toekomst voor te stellen. Hoe ze over de toekomst denken, zegt iets over wat ze van de huidige tijd vinden. En het zegt daarmee iets over hoe we de huidige tijd kunnen aanpakken (om een bepaalde toekomst te krijgen/vermijden). Hieronder meer over de methode time capsule en hoe je deze methode zelf kan toepassen.
De time capsule-methode is een creatieve methode die vaak wordt gebruikt binnen het vakgebied Speculatief Design en onderdeel is van de methode: Future Archeology. De time capsule is een middel om vanuit het heden vooruit te kijken en geeft inzicht in de potentiële, gewenste en waarschijnlijke gevolgen van het heden in de toekomst. Door mensen in contact te brengen met de time capsule, kan er onderzocht worden hoe zij tegen het heden aankijken.
De time capsule-methode is gebaseerd op het idee van een “time capsule”, een container die wordt gevuld met objecten en materialen die een beeld geven van een bepaalde periode in de geschiedenis. Een voorbeeld van zo’n object die Marije de Haas gaf, was een huis met “slimme” objecten in huis om mensen te motiveren meer te bewegen en gezonder te eten. Dit kan een beeld geven van hoe de toekomst er mogelijk uit zal komen te zien. https://vimeo.com/128873380
De time capsule-methode heeft als doel om toekomstscenario’s te verkennen en te visualiseren door middel van het verzamelen en presenteren van zorgvuldige gekozen objecten en materialen die representatief zijn voor het heden (of in de nabije toekomst) en daarmee iets zeggen over een bepaald onderwerp. Het gedachtenexperiment is dat de time-capsule in de verre toekomst ‘opgegraven’ of ontdekt wordt. Participanten wordt gevraagd hierop te reflecteren. Daardoor worden inzichten verzameld over hoe mensen in het heden denken over huidige kwesties en waar zij denken dat het naartoe moet gaan. Door mensen te betrekken bij het proces van toekomstverkenning en -visualisatie, biedt de time capsule-methode een ruimte voor creativiteit en verbeelding. Het kan helpen om nieuwe ideeën te genereren en om na te denken over mogelijke toekomstige ontwikkelingen. Bovendien kan het verzamelen van items voor de time capsule ook een bewustzijn creëren over de mogelijke toekomstige gevolgen van onze huidige acties en beslissingen.
“We’ve got to think about the future now. For the first time in history, the future cannot be left to take care of itself; it must be thought about” – Asimov, 1971
Om de time capsule-methode toe te passen, volg je deze 6 stappen:
Stap 1: Bepaal eerst het toekomstscenario dat je wilt verkennen – zo’n scenario draait om het onderwerp waar je onderzoek naar doet. Het is belangrijk om het scenario goed te definiëren en te begrijpen voordat je verder gaat met het verzamelen van materialen. Om je toekomstscenario te bepalen begin je bij het identificeren van “sterke signalen” of “strong signals”. Sterke signalen zijn ontwikkelingen, trends of gebeurtenissen die op dit moment al plaatsvinden en waarschijnlijk invloed zullen hebben op de toekomst. Bijvoorbeeld: klimaatverandering, desinformatie, Artificiële Intelligentie, et cetera. Uiteindelijk bepaalt jouw onderzoeksonderwerp wat je sterke signaal wordt. Het identificeren van sterke signalen kan worden gedaan door middel van deskresearch en/of interviews. Het doel is om een lijst met sterke signalen op te stellen die relevant zijn voor de specifieke context waarin je werkt.
Naast een strong signal wordt er ook een weak signal bepaald. Een zwak signaal is een subtiele ontwikkeling of verandering die zou kunnen wijzen op mogelijke toekomstige verschuivingen. Dit kunnen bijvoorbeeld nieuwe ideeën, veranderingen in consumentengedrag, opkomende technologieën of sociaal-culturele veranderingen zijn. Een verzameling van weak signals vind je bij het fablab in hun atlas of weak signals.
Stap 2: Zodra je onderwerp hebt bepaald (strong signal) verzamel je objecten en materialen die passen bij het toekomstscenario dat je wilt verkennen. Bedenk welke berichten je op je product wil plaatsen. Voorbeelden: copywriting, krantenartikelen, waarschuwingsetiketten, voedingswaarden, prijzen, en stickers. Deze objecten en materialen moeten een verhaal vertellen over de toekomst die je wilt verkennen. Dit kunnen fysieke objecten zijn, zoals gadgets, kledingstukken, tijdschriften of kranten, maar het kunnen ook digitale objecten zijn, zoals afbeeldingen, video’s, muziek of podcasts. Het doel van deze objecten is om te dienen als representatie van het toekomstscenario dat je wilt verkennen.
Stap 3: Stel de time capsule samen met de objecten en materialen die je hebt verzameld. Denk hierbij na over bijvoorbeeld: een omhulsing en de volgorde van de objecten tijdens het uitpakken van je time capsule.
Stap 4: Zodra je time capsule samen is gesteld is het van belang om te itereren (proefdraaien). Dit doe je door je time capsule te laten zien aan mensen en in gesprek te gaan. Je kunt een gesprek voeren met individuen, maar je kunt dit ook doen met een groep mensen. Het voordeel van een groep mensen is dat zij ook met elkaar in gesprek zullen gaan. De data die je dan verzameld gebruik je om de time capsule te optimaliseren. Zodra deze voldoende geoptimaliseerd is ga je het onderzoek verder uitvoeren. (zie volgende stap).
Stap 5: Na het proefdraaien en de optimalisatie van je time capsule ga je weer in gesprek met mensen. Hierbij is het belangrijk dat je opnames maakt en de deelnemers hard op laat nadenken.
Stap 6: Door het proefdraaien en de uiteindelijke gesprekken die je hebt gevoerd ga je de resultaten uitwerken, samenvatten en conclusies trekken over je onderzoeksonderwerp
Ter illustratie (zie afbeeldingen) een voorbeeld waar mis- en desinformatie als sterk signaal gebruikt is. Mis- en desinformatie verwijzen naar valse of misleidende informatie die (al dan niet opzettelijk) wordt verspreid waardoor mensen misleidt of gemanipuleerd worden. Dit zijn sterke signalen die verschillende effecten hebben op de mensen die deze informatie krijgen, waar sterke reacties door ontstaan. Misinformatie kan per ongeluk worden verspreid, bijvoorbeeld wanneer iemand een bericht en niet weet dat het bericht niet waar is. Desinformatie daarentegen is opzettelijk misleidend en wordt vaak verspreid om een bepaald doel te dienen, zoals het beïnvloeden van de publieke opinie over een bepaald onderwerp.
Voorbeelden van een time capsules:
De time capsule-methode is voornamelijk gericht op kwalitatief onderzoek. Hierbij verzamel je vooral mondelinge uitingen van mensen door hen hardop te laten nadenken terwijl ze de time capsule uitpakken, en door middel van interviews over hun ervaringen. Daarnaast kun je ook letten op de houding en emoties van de deelnemers. Als het gewenst is, kunnen de resultaten later worden gekwantificeerd door bijvoorbeeld de uitingen te coderen.
De time capsule-methode is op zichzelf niet per se moeilijk, maar het vereist wel een zorgvuldige planning en uitvoering om ervoor te zorgen dat de juiste objecten en materialen worden geselecteerd en dat het toekomstscenario op een effectieve manier wordt gepresenteerd. Het kan ook uitdagend zijn om te zorgen dat de verzamelde objecten en materialen een goed en samenhangend beeld geven van het toekomstscenario. Tijd is afhankelijk van de kwaliteit van de time capsule (het aantal iteraties) en van het aantal mensen waaraan het blootgesteld wordt.
Jaimy-lee & Bram
