Conferentie Research Through Design 2019, gegeven door Bas Raijmakers en Danielle Arets
Om “frictie” in beeld te brengen kan de methode “visualise friction” gebruikt worden waarbij geprobeerd frictie te visualiseren. Dit probeer je in een Double diamond weer te geven. Hierin probeer je het proces visueel te maken met daarin de frictiepunten.
“At RTD we create space to explore and learn what friction means and could mean in our practices and what friction might exist between our practices”
– Bas Rademakers
“When you start a research there will be friction, because nobody speaks the same language in design”
– Danielle Arets
Deze methode gebruik je als je frictie in een onderwerp of eerder gedaan werk in beeld wil brengen. Voordat deze methode wordt toegepast worden er eerst sketching & socratic dialogue gedaan als “voorwerk” op de methode Visualise Friction. De participanten nemen plaatst aan verschillende tafels en gebruiken verschillende materialen om frictie over een bepaald onderwerp te visualiseren en hier inzicht in te krijgen.
Deze methode gebruik je in de onderzoeksfase van je proces om frictie in je werk in beeld te brengen. Met deze methode krijg je veel verschillende inzichten van meerdere mensen over hetzelfde onderwerp. Nadat je deze methode hebt toegepast weet iedereen in het proces precies waar eventuele probleempunten zitten en ben je je hier bewust van gedurende het verdere proces. Om deze methode te kunnen toepassen is het belangrijk dat iedereen zich heeft ingelezen in het onderwerp en open staat voor een discussie.
Deze methode heeft een korte voorbereidingstijd, dit gaat alleen even om het introduceren van hoe het onderwerp gevisualiseerd kan worden. Vervolgens gaat iedereen zich inlezen en wordt er daarna een kwartier lang de frictie kort geschetst en besproken. Vervolgens wordt het door iedereen samen gevisualiseerd, hiervoor staat ongeveer 45-60 minuten.
Voor deze methode heb je minstens 4 participanten nodig die de methode gaan uitvoeren. Daarnaast gebruik je tekenmateriaal, pennen, markers, stickers, touw, doorzichtig papier en papier, timer en iemand die de methode leidt. Daarnaast heb je uiteraard een onderwerp nodig om te kunnen visualiseren.
Voordat je aan deze methode begint verzamel je al je benodigdheden en vervolgens kan de discussie en het visualiseren van frictie gestart worden. De data die je uiteindelijk verzamelt bestaat uit een visualisatie die per groep compleet anders is. Deze data kun je vervolgens met hele team analyseren en zo het zelfde denken over waar de frictie in jullie project voor komt.
Er is genoeg data verzameld zodra de hele casus gevisualiseerd is op de vellen papier door middel van markers, touwtjes, karton en allerlei andere materialen. Hier in de foto’s is te zien hoe dat uiteindelijk er uit komt te zien. Dit is een iets ingewikkeldere methode omdat niet iedereen de casus op dezelfde manier zou visualiseren. Ook kost deze methode redelijk veel tijd, echter is het resultaat wel heel goed omdat het belangrijk is dat iedereen in de groep frictie snapt er hier enigszins op dezelfde manier naar kijkt.
Voordelen
Nadelen
Voordat deze methode gedaan wordt worden er eerst 2 andere methode gedaan.
Om deze methode uit te voeren verzamelen de deelnemers zich om een tafel waar vellen papier en schetsmateriaal aanwezig is. Hiervoor kan ook doorzichtig papier gebruikt worden waardoor er verschillende lagen gemaakt kunnen worden. In de groep waarmee je samenwerkt beslis je samen hoe je het gaat visualiseren. Tijdens het visualiseren discussieer je over het onderwerp en maak je samen een beslissing hoe je het gaat weergeven.
Op tafel liggen verschillende casussen. Het eerste half uur tot 3 kwartier ga je deze doorlezen en in deze boekjes/papieren onderstrepen en markeren waar jij frictie zit of waar je denkt dat er frictie in die casus kan ontstaan. Iedereen doet dat individueel. Na deze tijd wordt er met elkaar besproken wat iedereen gevonden heeft en zo wordt er 1 casus/uitgangspunt gekozen. Deze casus wordt vervolgens met je groepje gevisualiseerd. Dit gebeurd weer door middel van een discussie en iedereen kan op vervolgens op de double diamond en de verschillende lagen doorzichtige vellen.
Uit deze visualisatie bleek vooral dat frictie niet per see een slecht iets hoeft te zijn en dat je frictie misschien ook juist kunt gebruiken in je ontwerp om een compleet andere kant in te slaan. Daarnaast is het zo je niet altijd iedereen tevreden zult stellen en dat er altijd (een deel van) gebruikers zijn die het niet fijn vinden werken. Dat is is iets waar je dan uiteindelijk misschien bij neer moet leggen.
Geschreven door studenten uit de minor 2018/2019