Designers & Forests op RtD conferentie 2019 en gegeven door Margaret Urban, Jason Dilworth en Daniel Byström
“Through our interaction with the forest environment, we find opportunities for connections between individuals, scientists and designers to engage in interdisciplinary research and creative collaboration within our communities and throughout the world. ”
-Jason Dilworth
Deze workshop-stijl methode combineert Field Research met Design Practice en neemt deelnemers mee op een creatieve, generatieve sessie waar natuur, randomisatie en vorm samenkomen. De Recombinant Flora (workshop) is een onderzoek en expressie naar de relatie tussen mens, ecologie, conversatie en klimaat.
Designers and Forests bestaat uit een groep mensen die geïnteresseerd zijn in de relatie tussen de samenleving en natuurlijke omgevingen en heeft een antropologische insteek. Ze stellen vragen als “Welke impact heeft de natuur gehad op de mensen die hier gevestigd zijn?” en “Wat kan er gedaan worden om ecologische diversiteit te verhogen?”.
De Co-creating combined flora shapes methode is een exploratieve methode.
De methode begint met een thema uitzoeken – bijvoorbeeld ‘planten’. Daarna is het de bedoeling dat participanten de essentie van objecten waarnemen en uitwerken in de vorm van uitgesneden silhouettes. Deze objecten worden gescand en op een computer ingeladen waar ze met photoshop omgezet kunnen worden naar PNG’s. Vervolgens worden de PNGs ‘gebroken’ zodat ze gecombineerd kunnen worden met andere vormen. De resultaten zijn abstracte vormen die dienen als gespreksstof over de uitgereikte thema. (edited)
De methode is in te zetten in de ‘explorerende’ fase van het ontwerp proces. De resultaten kunnen als uitgangspunt werken voor de ‘ideeontwikkeling’ fase. De methode is tevens goed te gebruiken in samenspel met product-stakeholders, ook als explorerende methode.
De methode kost vrij veel tijd om uit te voeren. De eerste fase, de essentie van een plant waarnemen, is een observerende taak die minimaal een half uur duurt. De uitwerking van die essenties is een knutsel-opdracht waar minimaal een uur voor nodig is.
Het inladen van de foto’s, en klaarmaken voor Processing software duurt lang als je veel participanten hebt, en nog langer wanneer je niet behendig bent met photoshop.
De processing software gebruiken kost niet veel tijd. Je laadt de foto’s in en drukt op de knop, de Processing software begint met draaien en laat allemaal verschillende mogelijke combinaties zien.
Tijdens dat de software bezig is, kunnen deelnemers in gesprek over de abstracte vormen die in beeld komen.
Totale duur methode: tussen de 3 en 6 uur.
Voor deze methode heb je verschillende materialen nodig, namelijk:
Het tastbare resultaat is een hybride vorm afkomstig uit de inspiraties van deelnemers. De nieuwe vorm benadrukt, haast als metafoor, wat momenteel de problematiek is rondom het verstoren van ecosystemen door snel, toegankelijk vervoer. Soorten verdwijnen of raken ziek. De nieuwe hybride vorm is een abstracte vorm van een planten-kruising die niet kan, die niet bestaat. Die bestaat alleen door menselijke interventie, net als de resultaten van de workshop.
De methode resultaten zijn enigszins abstract. Op het eerste gezicht werkt de methode als een Conversation-Starter, met ‘Natuur’ als overkoepelend thema. De methode kan ingezet worden als een manier om te ‘exploreren’ en afstand te nemen van bekende probleem/oplossing-georiënteerde methoden. De methode werkt in workshop-vorm om mensen te inspireren en dialoog te cultiveren, verzorgen en onderhouden.
“It allows us to think about new spaces. […] Method as a way to inspire creativity and foster conversation”
-Jason Dilworth
Het gaat niet echt om de resultaten van de workshop, maar om de gesprekken/discussies en inspiratie die de deelnemers krijgen van de natuur en van elkaars energie, wat weer leidt tot inzichten. In de workshop an sich ging het met name over de ecologische impact en de relatie tussen mens en natuur.
De methode heeft als resultaat kwalitatieve resultaten – de hybride abstracte vormen. Na het toepassen van de methode kunnen er talloze abstracte vormen gegenereerd worden, de expressies van de vermengde vormen. In de workshop ging het over planten, echter hoeft deze methode niet met planten gedaan te worden. Het gaat om abstracte essenties van objecten. Dit kunnen ook andere objecten zijn, of personen.
Deze methode is makkelijk te gebruiken, maar je kan het zelf zo lastig maken als je wil. Je kan zelf vormen maken door je inspiratie te halen uit de natuur. Deze vormen hoeven niet bijzonder en gedetailleerd te zijn om deze methode te kunnen gebruiken. Simpele vormen kunnen ook gebruikt worden.
Wel is er voor deze methode basis Photoshop ervaring nodig om de geknipte vormen te digitaliseren. Daarnaast is het van belang dat je enige ervaring hebt met het programma Processing, wat gebruikt wordt voor het randomisen van de patronen.
De methode wordt moeilijker voor participanten die minder weten over het topic of er minder open voor staan.
Voordelen:
Nadelen:
1. Het introduceren van een soort van plant zodat deelnemers geïnspireerd kunnen raken.
Op de eerste plaats worden deelnemers blootgesteld aan natuurlijke objecten. Dit kan een plant zijn, een boom, een paddestoel of een ander natuurlijk object. Het doel is dat participanten bekend raken met het object en de ‘essentie’ van het object waarnemen. Dit kan abstract zijn, maar ook letterlijk.
2. Deelnemers de ‘essentie’ van de plant vertalen naar een uitgesneden silhouet ontwerp.
Vervolgens worden de deelnemers gevraagd om deze inspiratie te vertalen naar een uitgesneden silhouette. Deelnemers tekenen het ontwerp met potlood op een zwart papier, zodat het vervolgens uitgesneden kan worden en klaargemaakt kan worden voor de computer.
3. De uitsnedes scannen en vertalen naar PNGs.
De uitsneden worden gescand (of gefotografeerd) zodat ge-importeert kunnen worden naar een computer. Hier moeten de foto’s in Photoshop bewerkt worden naar PNGs. Dit is een korte taak en maakt het mogelijk de beelden op te slaan als PNG-bestanden met een transparante achtergrond.
4. De PNGs in de Processing software gooien voor willekeurige combinaties (hybrids) van de gemaakte uitsnedes.
Met behulp va de Processing software kunnen de beelden nu gebruikt worden voor de laatste fase, de randomisatie generator. De Processing-software zelf doet niks, er is code nodig om de resultaten te genereren. De foto’s kunnen in een map geplaatst worden en in de processing software kan gerefereerd worden naar de naam en locatie van de foto.
Processing is een tool waar de kunst van programmeren samenkomt met de context van visual arts. De software heeft veel libraries waar gebruik van gemaakt kan worden.
Het resultaat is een samensmelting van verschillende perspectieven op het thema ‘planten’. Door deze vormen samen te voegen heb je een abstracte samensmelting van vormen. Hiermee konden we als groep verder in gesprek over o.a. de problematiek rondom cross-nationale kruisbestuiving.
Een mogelijk gerelateerde methode is de methode: Focus Group. Deze doe je namelijk ook in een groepsverband en je werkt aan een gezamenlijk doel. Verder is er ruimte voor discussie en om meningen te delen.
Designers And Forests designersandforests.us/index.html
Processing Software, https://processing.org
Link naar resultaat van workshop (http://hiddenfrontiers.designersandforests.us/?p=373)
Studenten van de minor 2018/2019
